کیانیان: یکی دو سال است که ناگهان سیمافیلم (تلویزیون) تولیدات فیلم‌های نود دقیقه‌ای‌اش را گسترش می‌دهد، و از همه‌ی سینماگرانی که نمی‌توانند با ارشاد و در شرایط ارشاد کار کنند و یا از ارشاد سر خورده‌اند و یا نمی‌دانم چی، دعوت می‌کند بیایند و فیلم‌نامه بیاورند و فیلم نود دقیقه‌ای بسازند. می‌گویند با عوامل حرفه‌ای کار می‌کنید. شاید فیلم‌تان را کشیدیم روی نوار 35 میلی‌متری و در جشنواره‌ی فیلم فجر نشان دادیم و شاید اکران هم کردیم. علاوه بر این‌که در تلویزیون حتماً نشان خواهیم داد. جالب است، جذاب است. نمی‌شود مقاومت کرد. هم فیلم‌شان را می‌سازند، هم ممیزی ارشاد را ندارند، هم در تلویزیون نشان می‌دهند و حتی ممکن است در جشنواره‌ی فیلم فجر هم نشان دهند. در ضمن ممکن است اکران شود. برای فیلم‌اولی‌ها که اصلاً عالی و دل‌پذیر است. کم‌کم صف طویلی از سینماگران پشت اتاق‌های سیمافیلم شکل گرفت و کم‌کم فیلم‌ها ساخته شدند اما به‌ندرت به جشنواره رفتند، به‌ندرت اکران شدند و به‌ندرت در ساعت‌های پربیننده‌ی تلویزیون پخش شدند. اما هنوز ساخته می‌شوند و هنوز همان امیدها وجود دارد.

ایرج کریمی: شرایط تولید در سینما و تلویزیون‌مان شباهت‌های زیادی با هم دارند. یکی از این شباهت‌های نامبارک در نوع دفاتر برخی از تهیه‌کنندگان و سازوکار آن‌هاست (اصلاً اگر دفتری در کار باشد). تجربه‌های من به این نقطه رسیده که اگر به دفتری بروم و در آن‌جا دو بار به‌م چای بدهند و استکان‌ها هر دو بار یک‌شکل باشد توی دلم و با احساس احترام فریاد بزنم: دَبلنا! و باز، تجربه‌ام به من می‌گوید مراقب رفتارم با کسی که چای را آورده باشم. چون در این جور دفترها نه‌تنها از منشی خبری نیست بلکه عموماً آبدارچی‌ای هم در میان نیست و کسی که چای را آورده ای‌بسا بعداً، مدیر تولید، حسابدار، آشپز، اخوی تهیه‌کننده، یا فیلم‌بردار پشت صحنه‌ات از کار دربیاید. به عبارت دیگر، در این جور موردها معلوم نیست آن هزینه‌ی بالاسری که برخی از تهیه‌کننده‌ها بابتش مطالبه‌ی بودجه‌ی بیش‌تری را می‌کنند خودش بابت چی و کیست؟ پیرمردی را می‌شناختم که خواهرزاده‌اش ساکن خانه‌ای قدیمی در اصفهان بود. این خواهرزاده برایم تعریف کرد که هر وقت دایی به اصفهان پیش‌شان می‌رود و در خانه‌ی کهنه و کلنگی‌شان می‌خواهد به حمام برود می‌گوید: «آدم نمی‌داند نجس توی این حمام می‌رود و پاک بیرون می‌آید یا برعکس.» اگر گذر آدم به آبدارخانه‌ی دفترهای یادشده بیفتد ـ اعم از تلویزیونی یا سینمایی ـ همین حکایت است. راستش وقتی آدم فکرش را می‌کند که آن آبدارچی هزارچهره چند ردیف بودجه را در صورت‌هزینه‌های این جور تهیه‌کننده‌ها پر می‌کند از فرط خشم به یک پیشنهاد نامعقول و احیاناً توهین‌آمیز می‌رسد. این پیشنهاد که تلویزیون ـ و نیز خانه‌ی سینما ـ چرا نظارتی مانند وزارت بهداشت بر مکان‌هایی چون میوه‌فروشی‌ها و قصابی‌ها را بر این جور دفترها اعمال نکنند؟

با نام ویلیام بردلی پیت متولد 18 دسامبر 1963 در شاونه ،اوکلاهاما ،آمریکا. برادپیت بزرگ ترین فرزند بین 3 فرزند است. اودر 18 دسامبرسال 1963 میلادی درOklahoma به دنیا آمد. مادر او مشاور مدرسه وپدرش مدیر کارخانه ماشین سازی بود. او به همراه خانواده اش به شهرSpringfield/ missouri می رود ودراین شهر 2 نفر به خانواده آنها اضافه میشود. Douy برادروjulie خواهراو درآنجا بدنیا آمدند.
ازسال 1978-82 او به دبیرستان kickapoo رفت. ا وبه بازیهای تنیس وبسکتبال علاقه زیادی داشت ودرهمه مسابقات جایزه اول را می گرفت برادپیت یک شاگرد نمونه در دبیرستان بود و درهمه درسهایش چه خواندنی وچه ورزش نمرات بالا می گرفت. همیشه دوستانش اورا پسر خوش تیپ خطاب می کردند.
ازسال 1982- 1986 به دانشگاه university of Missouri رفت. رشته او خبر نگاری بود و در زمینه تبلیغات نیز فعالیت می کرد. زمانی که در دانشگاه درس می خواند یک تقویم با عکسهای خودش طراحی و چاپ کرد و وقتی که دید مردم علاقه زیادی به او نشان دادند دانشگاه رادرسال 1986 رها کرد و با ماشین خودش به کالیفرنیا رفت.
سال 1986 وقتی که وارد هالیوود شد فقط 325 دلار درجیبش داشت. اولین شغل او کار در یک ساندویچ فروشی بود که باید لباس مرغ می پوشید و بیرون رستوران تبلیغات پخش می کرد. درکنار این کارش کار دیگری هم داشت، او راننده لیموزین بود وازجمله کارهای دیگری که انجام می داد خدمتکار رستوران و معلم شنا بود. او پولی که ازاین کارها بدست می آورد خرج کلاسهای هنر پیشگی خود می کرد. او کم کم ازکلاسهای پایین، خود را به کلاسهای بالا و از فیلم های کوچک خود را به فیلم های بزرگ رساند.آموزش بازیگری را نزد روی لندن دیده است.
درسال 1991 درفیلم Thelma & louise نقش کوچکی به مدت 14 دقیقه بازی کرد خیلی مورد توجه مردم وتهیه کنندگان قرارگرفت. بخاطر همین فیلم ازاو درخواست بازی درفیلم دیگر کردند. براد پیت با هفت چهره در نقش های اصلی ،که چهار تای آنها فیلم جنجالی بود،طی چهار سال 92 تا 95 خود را به یک فوق ستاره تبدیل کرد. او پا در جای جیمز دین و دیگر مردان شورشی قیافه می گذارد. وی درسال 1995 درفیلم seven بازی کرد ..فیلم بسیار مورد توجه منتقدان و تماشاگران سینما قرار گرفت تا آنجا که از این فیلم به عنوان یکی از شاهکارهای دهه 90 نامبرده میشود.. بازی براد پیت و مورگان فریمن در این فیلم خیره کننده بود. این فیلم اولین همکاری برد پیت با دیوید فینچر کارگردان صاحب سبک و بنام هالیوود بود. در این فیلم برد پیت با Gwyneth paltrow هم بازی بود که این دو بعد ازپایان فیلم بمدت 2 سال با هم دوست بودند ولی درسال 97 این رابطه را به پایان رساندند. شخصیتهای دومی که ایفای آن برای نخستین نامزدی اسکار را به همراه آورد جفری گویینز در دوازده میمون بود. این نقش پیت را به صورت مرد جوان عصبانی نسلش در بر می گیرد. پیت با ایفای چندین نقش اصلی غیر عادی نشان داد که به هنر و تجارت به یک انداره علاقه دارد.
براد پیت آشکارا نقطه انفجار طرز فکرهای اجتماعی ،مغایرت ها مردانگی شده است. وفاداری گسترده او به هنرش نشان داده است که تا مدتهای زیادی بر روی پرده سینما مرکز چنین مغایرتهایی خواهد بود.
درسال 1998 Jennifer Aniston با اوآشنا شد ودرسال 2000 21 July باهم ازدواج کردند..
درسال 1995 تا 2000 توسط روزنامه peopl به او لقب زیباترین مرد روی زمین داده شد.
- درسال 1997 اوفیلمی بنام seven years in Tibet بازی کرد که کشور چین خیلی ازکار او خوشش نیامده بود، چون درفیلم ازکشور چین بدگفته بودند و به خاطر همین اجازه ورود او را به چین نمی دادند.
- درسال 1999 به اوپیشنهاد بازی درفیلم the Matrix داده شد ولی اوقبول نکرد.
- او ازکلاس ششم شروع به کشیدن سیگار کرد. پیتزا غذای مورد علاقه اوست ازعنکبوت وکوسه نیز خیلی می ترسد.
- درسال 1999 یکی ازطرفداران خوب ومحکم brad دختری 19 ساله بود که دزدکی وارد خانه اوشده ولباسهای اورا به تن خود کرد و10 ساعت درمنزل او بود تا پلیس باخبر شده واورا دستگیر کرد. برادپیت فیلم پرطرفداری بنام TROY را درسال 2004 بازی کرد .
از دیگر فیلم های مشهور برد پیت آقا و خانم اسمیت به کارگردانی آقای دوگ لیمن ، همان کارگردان فیلم معروف هویت برن است.براد پیت در این فیلم در مقابل آنجلینا جولی بازی میکند که همین فیلم سبب آشنایی و ازدواج این دو بازیگر مشهور شد.
اینم اطلاعات بیشتری درباره چند فیلم که برد پیت در اون ها بازی کرده:
1-True Romance محصول سال 1993 .. با اینکه براد پیت نقش اول رو بازی نمی کنه ولی فیلم خیلی معروفی هستش و کارگردان اون هم تونی اسکات مشهور می باشد.. 2-Kalifornia محصول 1993 .. نقش مقابل براد پیت روژولیت لوییز بازی می کنه 3-Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles محصول 1994 با بازی :تام کروز- کریستین دانست – آنتونیو باندراس به همراه براد پیت.. 4-Legends of the Fall از براد پیت و آنتونی هاپکینز
5-Se7en یکی از بهترین کارهای برد پیت
6-Twelve Monkeys محصول سال 1995این هم یه فیلم خیره کننده با بازیگرانی همچون بوریس ویلیس و جوزف میلتو و براد پیت
7- Sleepers محصول 1996 بازیگران بزرگی همچون رابرت دنیرو- کوین بیکن – داستین هافمن در کنار براد پیت ایفای نقش می کنند.
8-The Devil"s Ownمحصول 1997 براد پیت در کنار هریسون فورد
9-Meet Joe Black محصول 1998 در کنار آنتونی هاپکینز
10-Fight Club محصول 1999یک فیلم خیره کننده دیگر از براد پیت که دومین همکاری او با دیوید فینچر ( کارگردان se7en) بود.. و خیلی از منتقدین این فیلم رو بهترین فیلم براد پیت می دونن.. ادوارد نورتون هم در کنار او در این فیلم بازی می کند.
11-Snatch محصول 2000 با بازی خوب برد پیت
12-The Mexican محصول 2001 در کنار جولیا رابرتز
13- Spy Game محصول 2001 باز هم فیلمی به کاگردانی تونی اسکات و این بار براد پیت در کنار بازیگری چون رابرت ردفورد این فیلم رو بازی کرد که خیلی ها براد پیت رو جایگزین خوبی برای او می دانستند..
14- Ocean"s Eleven محصول 2001 اولین قسمت از سه گانه یاران اوشن که استیون سودربرگ کارگردان اسکاری سینما اونو کارگردانی کرده و بازیگران بزرگی همچون جورج کلونی – مت دیمون – اندی گارسیا – جولیا رابرتز و براد پیت در این فیلم بازی می کنن..
15-Troy محصول 2004 کاری به یاد ماندنی از برد پیت...
16-Ocean"s Twelve محصول 2004
17-Mr. & Mrs. Smith
18-Babel در کنار کیت بلانشت
به دلیل معروفیت بیش از حد فیلم " آقا و خانم اسمیت" توضیحی کوتاه درباره ی داستان این فیلم میدم :
((جان و جین اسمیت برای رد گم کردن و برای این که به عنوان مظنون در یک بمب گذاری در بوگوتای کلمبیا دستگیر نشوند به شکل مصلحتی با هم ازدواج می‌کنند و بعد تصمیم می‌گیرند با هم زندگی کنند اما رابطه آنها به زودی به سردی می‌گراید.آنها در جلسات مشاوره خانواده شرکت می‌کنند اما نمی‌توانند دلیل مشکلاتشان را کشف کنند در ادامه ما متوجه می‌شویم که جان و جین دو قاتل حرفه‌ای هستند و در استفاده از انواع اسلحه ها متبحرند. سازمانهایی که هرکدام از آن دو را استخدام کرده‌اند رقیب و دشمن همدیگر هستند و جان و جین نیز از حرفه یکدیگر خبر ندارند. آنها به طور جداگانه مامور می‌شوند تا یک شاهد را که شدیدا مورد محافظت است به قتل برسانند. آن دو هم زمان و بی خبر از یکدیگر دست به عملیات می‌زنند و در نتیجه نقشه‌های یکدیگر را خنثی می‌کنند اما هر دو پی به هویت یکدیگر می‌برند هر کدام از آن دو فکر می‌کنند که دیگری برای سرپوش گذاشتن بر اعمال تبهکارانه خود دست به ازدواج زده است. به هر کدام از آن دو دستور داده می‌شود تا دیگری را ظرف ?? ساعت نابود کند. طی یک تیراندازی سنگین آنها به طور سطحی زخمی می‌شوند و خانه شان نیز ویران می‌شود. اما علاقه آن دو به هم مانع این می‌شود که همدیگر را به قتل برسانند. صبح روز بعد آدمکش های هر دو سازمان به سراغ جان و جین اسمیت می‌آیند تا آنها را به قتل برسانند. جان و جین موفق می‌شوند شاهدی را که قبلا در صدد کشتنش بودند اسیر کنند. اما در نهایت تعجب در می‌یابند که این شاهد تنها یک طعمه بوده و مسئولان دو سازمان تبهکاری از ابتدا می‌خواستند کاری کنند که جان و جین همدیگر را بکشند سرانجام جان و جین موفق می‌شوند تا تمام تبهکاران را نابود کنند بعد از اتمام این ماجراها آنها حس تازه‌ای نسبت به یکدیگر پیدا می‌کنند.))

سعید قطبی‌زاده: برای سینمادوستان این نسل که به تماشای آثار محبوب‌شان از تلویزیون عادت کرده‌اند، تشخیص فیلم سینمایی از تله‌فیلم کمی دشوار شده؛ از آن رو که بسیاری از فیلم‌ها که با دوربین دیجیتال تصویربرداری شده‌اند، حاصل‌شان ـ حداقل به‌ظاهر ـ تفاوت چندانی با برنامه‌های تلویزیونی و سریال‌ها ندارد و نگاهی به کارنامه‌ی برخی از فیلم‌سازانی که می‌شناسیم، نشان می‌دهد که گرایش به ساختن فیلم‌های تلویزیونی در غرب، به اندازه‌ی ایران کار مذمومی پنداشته نمی‌شود. از دوئل اسپیلبرگ تا ساراباند برگمان می‌توان رد پای سبک‌های گوناگون و روش‌های متعدد را در تله‌فیلم‌های دنیا دنبال کرد. زمانی ایرج کریمی در پاسخ به یکی از خبرنگارانی که کار کردن در رسانه‌ی تلویزیون با دوربین دیجیتال را «جنایتی هولناک» می‌دانست، به‌شوخی پاسخ داده بود که چه اهمیتی دارد که داستایفسکی رمان‌هایش را با خودکار بیک نوشته یا خودنویس پارکر؟ در میان بدبینی‌هایی که نسبت به تله‌فیلم وجود دارد، کم‌تر کسی این بحث را گشوده که آیا صرفا کار کردن در سینما فضیلت است، حتی در فیلم‌های بد؟ تعدادی از اهل سینما درباره‌ی تله‌فیلم‌ها جوری حرف می‌زنند که انگار پرتگاهی است هولناک، سرشار از ابتذال و سطحی‌نگری. واقعا این طوری است؟ یعنی با این حساب همه‌ی فیلم‌های ریز و درشت ایرانی، به‌صرف «سینمایی» بودن‌شان قابل احترام‌اند و تله‌فیلم‌ها به جرم «تلویزیونی» بودن حلال است.
در مجموعه‌ی پیش‌رو پدیده‌ی تله‌فیلم در ایران‌ از چند زاویه بررسی شده؛ در میزگرد با حضور دو کارگردان و یک تهیه‌کننده‌ی سرشناس، هم به ویژگی‌های این آثار پرداخته شد، هم به شرایط تولید در کشور و هم دلایل ضعف ساختاری بیش‌تر این تله‌فیلم‌ها به بحث گذاشته شد. در بخش‌های بعدی از زاویه‌ی فیلم‌نامه یا متن و بازیگری به این موضوع پرداختیم و سرانجام تعدادی از نویسندگان براساس تجربه‌شان در ساخت تله‌فیلم، مشکلات تولید را بررسی کرده‌اند.

بخش‌های از واقعیت به‌همراه تخیلات متعدد به‌ تصویر درآمده است ...


دکتر مجید حسینی‌زاد معتقد است: انیمیشن «پرسپولیس» به‌هیچ عنوان سیاسی نیست و فقط در فضای سیاسی خلق شده است، بنابراین نمایش چنین فیلم‌هایی در مجامع عمومی مانع تاثیرات منفی آن‌ها خواهد شد.
مسئول تامین برنامه‌های شبکه سوم که به عنوان کارشناس در جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم روز گذشته ـ 23 بهمن ماه ـ در فرهنگسرای رسانه سخن می‌گفت، ادامه داد:
«پرسپولیس» بیش از آنکه یک فیلم «اتوبیوگرافی» باشد، فیلمی «اتونیکشن» (‌بیان موضوعی واقعی با استفاده از تخیلات) است که همانند هر اثر دیگری در ناخودآگاه سازنده‌اش ریشه دارد و مواردی به صورت غیرارادی و ناخواسته در آن شکل گرفته است.
در بخش دیگری از این نشست، حسینی‌زاد با بیان اینکه فیلمساز این فیلم شناخت و درک درستی از جامعه خود نداشته است، تصریح کرد: در قسمتی از فیلم مفهومی مثل کلید شهادت جنبه مادی و ابزاری یافته است و اینگونه تصویرسازی‌ها شاهدی بر این ادعا است.
او با اشاره به موضوع فیلم گفت: در این فیلم ساتراپی با مهارت و چیره‌دستی خاصی درونیات خود را به تصویر کشیده است و همین مسئله موجب شده او افرادی را که متعلق به طبقه خود او هستند، سفید و بقیه اقشار جامعه را سیاه و زشت و اکثرا هم شکل و همسان نشان بدهد.
به گزارش ایسنا، حسینی‌زاد با اعتقاد بر اینکه در این فیلم کارگردان نه تنها با اسلام، بلکه با مسیحیت نیز مشکل دارد و به نوعی رفتاری دین ستیز ارایه می‌کند، ادامه داد: اصولا یکی از دلایل سیاه و سفید بودن این انیمیشن نیز ریشه در همین مسئله دارد، چرا که بدین وسیله می‌توان خیر و شر را به خوبی به تصویر کشید.
حسینی‌زاد با تاکید بر این نکته که گاه برخوردهای نادرست و افراطی افراد در شکل‌گیری چنین تفکراتی نقش بسزایی دارند، عنوان کرد: «پرسپولیس» می‌تواند به مراتب خطرناک‌تر از فیلمی مثل 300 باشد، چرا که در این فیلم بخش‌هایی از واقعیت به همراه تخیلات متعدد به تصویر کشیده شده است.
بنا بر این گزارش، در جلسه دوم این نشست روز پنج‌شنبه بیست و پنجم بهمن ماه راس ساعت 18 قرار است، حسین معززی‌نیا «پرسپولیس» را مورد نقد و بررسی قرار دهد.

پرویز پرستویی
خسرو شکیبایی
گران‌فروشی یا احتکار... مسأله این است؟
گران‌فروشی یا احتکار... مسأله این است؟
هالیوود و انتخابات ریاست جمهوری آمریکا: نیکلسن علیه دنیرو
با بهرام توکلی: پابرهنه در برزخ
با بهرام توکلی: پابرهنه در برزخ
بازی‌ها و بازیگران «پابرهنه در بهشت»: راه باریک
پابرهنه در بهشت: سکوت خداوند
قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل: کشتزار راز
چارلی کافمن: درخشش‌ ابدی ذهن یک نابغه
نگاهی به دوبله‌ی آثار سینمای هند، به بهانه‌ی دوبله‌ی «دِوداس»: ر
با غلامعلی افشاریه درباره‌ی سال‌های حضورش در دوبله: زمزمه‌ی مستن
دومین جشن کانون کارگردانان: پاییز قبیله‌ی شاین
اسماعیل داورفر (1387-1311): مردی که می‌خندید
[همه عناوین(30)]

بازدید امروز: 12

---

بازدید دیروز: 1

---

کل بازدید :27465

عکس و کلیپ ایرانی و خارجی
جدید ترین عکس ها و فیلم ها
طراحی سایت
موسسه مشاوران جمهوری
موسسه مشاوران جمهوری
بیوگرافی ایرانی و خارجی
آخرین اخبار سینمای
download clip
عکس بازیگران ایرانی

 

2006-ParsiBlog™.com ©